Druga edycja puławskiego Czempionatu 2016 rozpoczynała dzień świra. Bezpośrednio po wyścigu miałem jechać do pracy, a po pracy szybko do domu zmienić rower i na Maraton Turystyczny Rowerowego Lublina 300km.
Niestety relacja z wyścigu nie będzie zbyt obszerna, bo w połowie trzeciej rundy (do przejechania było ich 8) poczułem, że tylne koło zaczyna pływać. Jechałem wtedy na czele czteroosobowej ucieczki, czułem się całkiem dobrze i mocno się wkurzyłem gdy okazało się, że nie będę w stanie powalczyć o wygraną. Przepuściłem chłopaków i zszedłem z roweru sprawdzić co się stało. Opona nie była na tyle rozcięta, żeby totalnie sflaczała. Postanowiłem więc biec ile sił na stadion żeby dopompować koło, dać szansę mleku na zaklejenie i walczyć dalej o cenne punkty.
Rozcięcie okazało się jednak zbyt duże i zamiast zapewnić sobie sporą przewagę w generalce to teraz znowu trzeba będzie się spinać na każdy wyścig żeby obronić tytuł. Szkoda gadać, zawsze tyle szkieł w Puławach, że aż dziw bierze, że tyle lat udało się nie przyflaczyć. Przyszła jednak i na mnie pora, pozostaje dalej robić swoje i odkuć się na czerwcowym wyścigu.
Dalsza część relacji z tego szalonego dnia we wpisie z Maratonu Turystycznego Rowerowego Lubina, bo to on był gwoździem weekendu :)
